Woord van de Deken
Veertigdagentijd, overweging door Deken Spee
5-3-2025, door: De redactie
Beste parochianen,
Bij het uitkomen van dit bericht is het Aswoensdag. Deze feestelijke dagen zijn beëindigd met het lied “t is gedaon”, op de markt voor het stadhuis, op vastelaovesdinsdag om 24.00 uur. De narrenkappen gaan dan af. Dan begint de sobere vastentijd. Niet omdat de beurs erg geleden heeft, maar ook omdat vastenavond en de vasten- of veertigdagentijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dat markeren we met Aswoensdag. Het askruisje halen. Veertig dagen om ons voor te bereiden op Pasen.
Mensen gaan de wereld over om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen. Over de golven van de zee. Over de lange loop van de rivieren en de machtige watervallen. Aan zichzelf, het grootste wonder, gaan zij zonder verbazing voorbij. De tijd die voor ons ligt is bedoeld om de reis van verwondering naar binnen te maken. Zichzelf meer te ontdekken.
Even stil staan in de hectiek, het lawaai en de drukte van de vierentwintig uurseconomie. Zit ik nog op het juiste spoor? Doe ik recht aan wie ik ten diepste ben en doe ik recht aan mijn
medemens, aan de schepping? Wij zijn allemaal geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. Er brandt een vonkje van God in ons opdat wij een vonkje van Gods liefde zouden
zijn voor elkaar.
Bij het nadenken over de Vastentijd realiseer ik mij ook dat het dikwijls voorkomt dat er eenvoudiger geleefd wordt, zonder dat er hiervoor vrij gekozen kon worden. Wanneer er
bijvoorbeeld veel zorg nodig is, het niet meer mogelijk is om vrij en zelfstandig te wonen, omdat bijvoorbeeld de gezondheid het liet afweten, dan boet het leven aan mogelijkheden in. Dan moet er een stapje terug worden gedaan. Of heel veel stappen terug. Dan kíezen we niet voor een vastentijd, maar dan is die er gewoon gekomen.
Het leven kan ook in het teken komen te staan van vasten en letterlijke of gevoelsmatige stapjes terug, gewoon door het wereldnieuws, dat bol staat van moeilijke berichten over
enorme rampen, dreigende oorlog en vele crises in de wereld. Dat wereldnieuws is in deze periode niet zo opbeurend van karakter. Het lijkt wel of het ook iets “vastenachtigs” heeft. Of zouden we het mogen omdraaien: een mogelijke weg uit een crisis zou daarin kunnen liggen wanneer er ernst wordt gemaakt met bijvoorbeeld het vasten van de veertig dagen voor Pasen?
Een tijd van verdieping en herbronning. Wie is de Heer voor ons? Gaan wij in zijn spoor? Durven wij het nog geloven dat het niet de machten van de wereld zijn die het laatste
woord hebben? In ons dekenaat houden wij weer de “stiltevieringen” als handreiking, georganiseerd door de Raad van Kerken Venlo. Verderop in dit blad vindt u de informatie. Ook over onze Vastenaktie is er een stuk informatie te vinden. De reis naar binnen en verwondering kan ons ook brengen tot een nieuw begin, een ommekeer. Het sacrament van boete en
verzoening (biecht) lucht op, en geeft ons een echte mogelijkheid een nieuw begin te maken.
De veertig dagen voor Pasen hebben een duidelijk perspectief: het feest van Pasen, een krachtig moment waarop gevierd wordt dat niet de dood, maar het leven bij God zegeviert. Het
is een perspectief van hoop waarmee wij in dit heilig jaar als pelgrims van hoop onderweg zijn. Wellicht kan dat perspectief van hoop ons ook helpen bij alle andere perioden van vasten die we in ons leven kunnen meemaken.
Ik wens u een gezegende Veertigdagentijd toe.
Ik groet u allen.
Deken J Spee
Filteren
Op kerk
Op type nieuws
Archief
- Veertigdagentijd, overweging door Deken Spee (5-3-2025)
- Pelgrims van hoop, overweging deken Spee (18-1-2025)
- Kerstmis 2024, overweging door deken Spee (17-12-2024)
- Advent: op weg naar het licht (3-12-2024)
- Als de bladeren vallen, een overweging van deken Spee (13-10-2024)
- Overweging door deken Spee (2-9-2024)
- Vakantiewens (9-6-2024)