Stadsparochie St. Martinus: de Rooms-Katholieke kerken van Venlo

Nieuws

Locus Iste, door Deken J. Spee

21-3-2024, door: De redactie
  • Locus Iste, door Deken J. Spee

 

Op 28 april 2019 toen Mgr. Smeets z.g. het pauselijk decreet van de verheffing had voorgelezen en de eretekenen: conopeum en tintinabulum door het Akkermansgilde werden binnen gedragen, zong ons koor deze mooie woorden: “Locus iste a Deo factus est”, in vertaling: deze plaats door God gemaakt! 

De oude eerbiedwaardige Groeëte kerk of St. Martinuskerk kreeg de eretitel basilica minor. Deze plaats waar al eeuwen mensen samenkomen kreeg koninklijke glans. Al eeuwen komen mensen hier om de verbondenheid met God te ervaren, zich in zijn licht te stellen. Om bij pijn en verdriet te schuilen “sub umbra alarum” in de schaduw van zijn vleugels, om dankbaarheid en vreugde uit te spreken, om zich te laten inspireren door zijn Woord en kracht te ontvangen in de sacramenten. Om zich te laten omarmen door de oude muren, waarvan de stenen door de vele gebeden en gezangen geheiligd zijn. Het derde glorierijke Huis van God in onze stad, als opvolger van een eerdere zaalkerk en romaanse kerk.

Op 13 november 1430 wijdde de toenmalige hulpbisschop van Luik deze bijzondere kerk in. Een kerk wordt niet ingezegend, maar gewijd. Alle (12) pilaren (symbool van de 12 stammen van Israël) worden gezalfd met kostbare zalfolie: Chrisma. In de troebelen van de tijd heeft deze kerk veel meegemaakt. Lees maar het dagboek van mijn verre voorganger pastoor van Postel. Velen herinneren zich nu nog de grote brand aan het einde van WO II waarbij de neogotische toren op het schip van de kerk stortte. 

Maar steeds was en is deze kerk Gods Huis in ons midden. De plaats van ontmoeting met Hem en met elkaar. Symbool van ons die Gods kerk zijn, gebouwd van levende stenen. Gods volk onderweg door de troebelen van de tijden naar het eeuwig Vaderhuis. 

Deze kerk is een oord van rust en stilte in de lawaaierige wereld dolgedraaid van activiteiten, opgejaagd naar steeds meer en meer.

In de feestweek om de vreugde van de verheffing tot basilica minor 5 jaar geleden, mogen wij genieten van wonderschone religieuze muziek, van vele prachtige uitingen van christelijke kunst, schone liturgie, maar ook van de historische betekenis van deze kerk voor de stad, én staan wij ook stil bij de levende bouwstenen, die Gods kerk vormen hier in de geloofsgemeenschappen van de stad. Wij zien terug naar kostbare momenten die velen hier beleefden, wij staan stil bij de schat van de kerk, de vrijwilligers die de geloofsgemeenschap dragen en schragen en spreek ik de hoop uit dat wij Gods woning onder de mensen, in brede betekenis, mogen dragen naar de toekomst.

Deken Jos Spee 

 

Filteren

Op kerk

Op type nieuws

Archief