Woord van de Deken
Een nieuw begin, overweging Deken Spee
19-1-2023, door: De redactie
Met de start van het nieuwe jaar is er ook hier in Venlo iets heel nieuws gebeurd. Iets heel nieuws en ook weer iets heel ouds. Van oudsher had de stad Venlo één parochie: H. Martinus, onder pastoraat van de Norbertijnen van Averbode. Tot de Franse revolutie was er inderdaad een Franciscanen-kerk, de Minderbroederskerk genoemd (nu Jongerenkerk), en de “Klaaskerk” (Kruisheren) en vanaf midden 19e eeuw werd deze weer in gebruik genomen als rectoraats- of hulpkerk. Maar het was één parochie. In 1912 werd er - omdat de tuinders niet meer naar de parochiekerk kwamen - een kapel gebouwd op de Leutherberg, maar zij hoorden allen onder de H. Martinusparochie.
Toen de stad zich in het begin van de 20ste eeuw steeds uitbreidde, werd er “Boete de Paort” in 1915 een nieuwe parochie opgericht: Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, nu Venlo Zuid. Begin twintiger jaren werd aan de andere kant van de stad de H. Hartparochie opgericht en in 1938 de H. Familieparochie. Het rectoraat St. Jozef op de Maagdenberg dat gegroeid was uit de kapel op de Leutherberg, nu Copacabana,
bouwde een “noodkerk” aan de Maagdenbergweg. En er verrees een klooster. Na de oorlog werd een rectoraat in ’t Ven opgericht en het rectoraat H. Nicolaas werd, nadat de Klaaskerk in de oorlog onherstelbaar beschadigd was, overgeplaatst naar de wijk Genooi. Na de oorlog werd de Domincanenkerk gerestaureerd en in gebruik genomen door de Dominicanen. Eind vijftiger jaren werd op de Leutherberg de Don Bosco-parochie opgericht als afscheiding van het rectoraat St. Jozef. Halverwege de zestiger jaren werden de rectoraten verheven tot parochie. In de zestiger jaren was er een poging om een nieuwe parochie op te richten met de naam H. Geest (een heel oude kerknaam in Venlo, vanwege de H. Geestkapel). Maar al in de zeventiger jaren werd deze samengevoegd met de H. Familieparochie. Zo had Venlo acht parochies. De nieuwe parochies ontstonden door de bloei van het Rijke Roomse leven dat halverwege de negentiende eeuw begint en in de zestiger jaren van de vorige eeuw eindigde. Natuurlijk speelde ook een rol dat de stad zich flink uitbreidde.
Nu voel ik me een beetje verwant aan deken Mgr. Bauduin die de laatste pastoor-deken was van die ene stadsparochie. Hij stond voor de uitdagingen van de ontwikkelingen in de nieuwe tijd van de twintigste eeuw. Nu de krimp van het geloofsleven en de kerk onze tijd tekent, staan wij voor de uitdagingen die deze tijd van ons vraagt. Toen ik in 1992 naar Venlo kwam waren er nog acht goed functionerende parochies en meerdere kloosters met vrouwelijke en mannelijke religieuzen.
Nu is de tijd aangebroken om te fuseren; ik begon als pastoor-deken van acht stadsparochies en word nu weer pastoor-deken van één parochie: Stadsparochie Sint Martinus.
Helaas heeft de krimp met zich meegebracht dat inmiddels, op één na, alle kloosters uit de stad verdwenen zijn en vier van de acht kerken gesloten. Het aantal vrijwilligers en bestuurders, die de nodige capaciteiten hadden, nam af en leidde tot het inzicht dat de clusters Venlo-Oost en Venlo-Noord, Venlo-Zuid en Centrum, beter een federatie konden gaan vormen. Dat kwam in 2014 tot stand. Geheel volgens de Blauwdruk van het bisdom. En nu zijn we toe aan de volgende stap: fusie.
De krachten worden gebundeld om zo lang mogelijk onze parochianen van dienst te kunnen zijn. Vrijwilligers zijn noodzakelijk voor het parochieleven, parochianen die zich mede verantwoordelijk voelen, de schouders eronder zetten, op alle gebieden van het kerkelijk leven.
De samenleving om ons heen verandert, het is een constatering, en je hoeft er niet altijd gelukkig mee te zijn. Wanneer je echter niet meegaat met de snelle polsslag van deze tijd, blijf je achter, sta je erbuiten.
Al is de evangelische Boodschap tijdloos, toch moet je steeds weer wegen weten te vinden om die boodschap aanspreekbaar te maken. We hebben een Boodschap te brengen die óók voor de mensen van nu van grote betekenis is.
Lange tijd waren wij gewend ons terug te trekken binnen onze parochiegrenzen. Dat was toen ook zeer vruchtbaar. De huidige tijd vraagt echter van ons om over de grenzen heen te kijken. De fusie schenkt ons een nieuwe kijk op zoveel dingen en verrijkt ons leven als geloofsgemeenschap.
Ik begroet deze nieuwe Lente van verdergaande samenwerking van ganser harte. Moge het een goede bijdrage worden ten bate van de beleving en verspreiding van de Blijde Boodschap: daar gaat het om.
Dat ons geloof levend blijft in de sterk geseculariseerde maatschappij. Tot welzijn van allen. Zoals St.Martinus ooit zei: Voorwaarts, wij schuwen het werk niet! Leid ons dan Heer op uw wegen.
Deken J H W Spee
VOOR AL UW GOEDE WENSEN, HARTELIJK DANK
Graag wil ik van deze mogelijkheid gebruik maken om u allen van ganser harte te danken. Voor de vele Nieuwjaarswensen, kaarten en attenties die ik mocht ontvangen. Van mijn kant wens ik u van harte een heel goed, zegenrijk en 2023.
Een jaar dat zacht is als zijde. Dat blij en vreugdevol is.
Een deugdelijk jaar, zo breed als het lang is.
Een jaar, dat als het ten einde neigt,
een Zalig jaar voor ons allen is.
Deken Jos Spee
Filteren
Op kerk
Op type nieuws
Archief
- Noli recusare laborem. In de naam van God voorwaarts, overweging door deken Jos Spee (29-8-2023)
- Even rust, overweging deken Jos Spee (13-6-2023)
- Maria in de meimaand, overweging deken Jos Spee (22-4-2023)
- Pasen, feest van nieuw leven, overweging door deken Spee (28-3-2023)
- Veertigdagentijd, overweging door deken Spee (16-2-2023)
- Een nieuw begin, overweging Deken Spee (19-1-2023)
- Kerstmis 2022, overweging door Deken Spee (13-12-2022)
- Sint Caecilia (9-11-2022)
- Allerheiligen en Allerzielen (9-10-2022)