Beste mensen,
Met Pasen vieren wij en beelden we uit in de kerkelijke plechtigheden, dat vanuit de chaos de schepping doorbreekt. Vanuit de duisternis het licht. En vanuit de reiniging door het water worden bedreigingen weggewassen, waarvan de dood wel de grootste is.
En vanuit dat gebeuren ontstaat het mysterie dat “leven” heet. Dat leven is geschapen en daarin neemt de mens een unieke plaats in. De mens wordt de kroon op de Schepping genoemd. Niet altijd heeft de mens getoond dat hij dat ook waard is. Met zijn vrije wil bracht diezelfde mens de Schepper in verlegenheid, maakte Hem vertoornd of verdrietig.
Op Goede Vrijdag was er zijn Zoon, Die dat niet verdiende, Die moest sterven op het kruis. Wat er toen gevoeld, geroepen, gehuild werd, leek op chaos. Kan daaruit nog leven voortkomen, licht ontstaan? De Heer om wie het ging riep dat het was volbracht en dat Hij zijn Geest aan de Vader toevertrouwde. Vuur, licht en water zijn de elementen van de schepping, die ooit de chaos hebben verdrongen. We gebruiken ze nu om de Nieuwe schepping aan te duiden, want Hij die gestorven is en begraven, is verrezen. Voorbij de pijn en de dood staat Hij in het nieuwe leven en wenkt naar hen die Hem willen volgen door de dood heen naar de verrijzenis.
Het is nooit gemakkelijk voor de geest van de mens, om dat tot zich toe te laten. Zeker niet na alle onweerswolken van vernietiging en dood, angst en vlucht om ons heen, zoals we dat in deze tijd ervaren. Om ons heen en misschien ook in ons, kan de chaos van het bestaan ons verwarren. In dat duister kun je verdwalen. Pasen wil het lichtende pad aangeven van de overwinning. De overwinning van het goede hart dat sterker is dan alle wapens van de wereld.
Orthodoxe christenen begroeten elkaar op Pasen met de woorden: De Heer is verrezen. Ja Hij is werkelijk verrezen. Alleluia.
Ondanks alles: Zalig Pasen.
Deken Jos Spee
Op kerk
Op type nieuws